Naar aanleiding van deze hele mooie donatie spraken wij met de Redder aan de Wal om haar te  bedanken en te vragen wat haar had aangezet tot dit genereuze gebaar.
Zij  vertelde ons het volgende verhaal:

Mijn man en ik waren zogenaamde ‘bootjesmensen’, wij zaten veel op het water en maakten tijdens vakanties vaak wat langere reizen, in en buiten Nederland, langs de Waddeneilanden maar ook buitenom naar Denemarken. Op onze reizen zagen wij met enige regelmaat een reddingboot voorbij komen van de KNRM en dachten dan aan het feit dat de KNRM een vrijwilligersorganisatie is die zonder overheidssteun opereert. Onze gedachten gingen dan uit naar de  bemanning die louter bestaat uit vrijwilligers met een baan of een eigen bedrijf, met een gezin en kinderen. Dat zij dit alles in de steek moeten laten op het moment dat er een noodoproep komt. Bij nacht en ontij, vaak bij slechte weersomstandigheden en ruwe zee hun werk moeten doen om anderen in nood te kunnen redden of helpen. Dit alles op vrijwillige basis. Dat was voor ons destijds de motivatie om al vele jaren terug Redder aan de Wal te worden. Wij dachten vaak aan de grote verantwoordelijkheid die rust op de schouders van de schipper en zijn bemanning en hoopten op de nabijheid van hun Engelbewaarders! Als inwoners van het dorp Egmond aan Zee hebben wij vele malen de reddingboot uit zien varen. Maar ook gezien dat de boot retour kwam en dan, evenals de trekker en bootwagen, zorgvuldig werden afgespoten. Wij zagen tevens dat de pakken van de mannen vervolgens werden opgehangen in een droogkamer. Kortom alles werd klaargezet voor de volgende oproep. Met een grote mate van zorgvuldigheid, dat was duidelijke zichtbaar.

Ik heb inmiddels begrepen dat er voor station Egmond aan Zee een nieuwe reddingboot gebouwd wordt die weer voldoet aan de noodzakelijke eisen. Volgens mij is dat een must, zowel voor de bemanning als degenen die hulp nodig hebben. Werken onder zware omstandigheden kan alleen met het beste materiaal en dan zijn de redders er weer klaar voor.

Wij hadden een motorjacht in ons bezit en toen wij besloten om te stoppen met varen hebben wij ons jacht aangeboden aan de KNRM. Die hebben het bij opbod verkocht en de opbrengst was ten nutte van de KNRM.

Anderhalf jaar geleden is mijn man overleden en indachtig het voorgaande voelde ik nu de behoefte om, naast mijn jaarlijkse contributie als Redder aan de Wal, een wat groter geldbedrag te doneren.

Op zaterdag 25 mei is het de landelijke Reddingbootdag, dan zijn alle donateurs, degene die donateur willen worden en andere belangstellenden van harte welkom, zo is mij bekend. Van de uitnodiging die ik heb gekregen om op deze dag mee te mogen varen maak ik natuurlijk gebruik en ik wil mijn verhaal graag afsluiten met de wens dat de KNRM nog vele jaren in staat zal zijn haar mooie werk uit te voeren.

Deze Redder aan de Wal heeft de nadrukkelijke wens anoniem te blijven.
KNRM Station Egmond aan Zee
Bas van Winden
Henk Biesboer