Vorige week werd er een krans gelegd bij het graf van mensenredder Jaepie-Jaepie waarbij de viering van het 200 jaar bestaan werd gestart. Werner Visser, de schipper van de reddingboot Adriaan Hendrik las hierbij het gedicht voor van Willy Eisenberger, oud opstapper van de reddingboot. Als eerbetoon aan de 200 jarige KNRM publiceren wij hier het gedicht.
De Reddingboot
Wanneer het in lang voorbije jaren
stormde en er was een schip in nood,
de reddingboot met de roeiers uit moest varen,
was de belangstelling steeds zeer groot.
Tien paarden, grote sterke dieren,
gewend aan het zware werk op het strand,
trokken aangevuurd door vloeken, razen, tieren
die zware boot met brute kracht door het zand,
Maar eens wou het de voerlui niet goed lukken,
want meneer pastoor stond heel dicht op hun zij,
De paarden weigerden en steigerden en hadden kwade nukken’
maar een vloek of zweepslag kon er natuurlijk niet bij,
Toen ging een voerman naar pastoor en sprak:
Eerwaarde, het spijt me, maar u stoort ons bij dit zware werk’
En als u die arme donders daar op zee wilt helpen redden,
kunt u beter voor hen gaan bidden in uw kerk,
Pastoor sprak: ja mannen, ik heb het begrepen
en jullie bedoelingen, die snap ik zeker wel.
Met een vage glimlach is hij er tussen uit geknepen
en toen hadden de voerlui weer vrij spel.
Alle leed was nu gauw geleden,
want na een harde Zee ‘zweepslag en een donderend G.V.D.
trokken de paarden tot de boot in het water was gereden,
’t is waar gebeurd . . . vroeger . . . op het strand van Egmond aan Zee’
Willy Eisenberger
Jaepie- Jaepie
Roeireddingboot met paarden
